کد مطلب:148550 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
سخنرانی حسین در مراسم حج بر ضد معاویه
معاویه توسط دژخیمانش دهها هزار از شیعیان علی علیه السلام را بی خانمان كرده و كشته بود و در همه جا حمام خون از مظلومین به راه انداخته بود.
دو سال قبل از مرگ معاویه (یعنی سال 58 هجری بود) امام حسین علیه السلام در آن سال در مراسم حج شركت كرد و گروه بسیاری از بنی هاشم و اصحاب و تابعین نیك را كه بیش از هزار نفر بودند در «منی» به دور خود جمع نمود و برای آنها چنی سخنرانی كرد:
بعد از حمد و ثنا فرمود: می دانید كه طاغوت (معاویه) با ما و پیرامون ما چه می كند؟ شما می بینید و خبرها را می شنوید من می خواهم چند مطلب از شما بپرسم، اگر است گفتم، مرا تصدیق كنید و اگر دروغ گفتم تكذیب نمایید. سخنم را بشنوید و گفتارم را مخفی نزد خود نگهدارید سپس وقتی به شهرهای خود رفتید و برای افرادی كه مورد اطمینان شما هستند، بیان نمایید، من ترس آن دارم كه (با روشن معاویه) حق پایمال گردد و نابود شود، ولی خداوند نورش را كامل می كند هر چند مشركان را خوش نیاید.
سپس امام حسین علیه السلام آیاتی از قرآن را كه در شأن علی علیه السلام و آل علی علیهم السلام است، بیان كرد و همچنین گفتاری از رسول خدا صلی الله علیه و آله در شأن
اهل بیت علیهم السلام را ذكر نمود، در همه ی این موارد حاضران تصدیق می كردند و می گفتند: «ما شنیده ایم و گواهی می دهیم.»
غیر از صحابه، تابعین (طبقه ی بعد از صحابه) نیز گفتار امام حسین علیه السلام را تصدیق نمودند، امام پس از اتمام حجت و بیان كامل آنچه كه لازم بود بفرماید، به آنها رو كرد و فرمود:
«شما را سوگند به خدا می دهم كه هنگام مراجعت به شهرهای خود، این مطالب را به افراد مورد اطمینان بگویید، سپس سخن را به پایان رسانید و حاضران متفرق شدند. [1] .
این فراز تاریخی، به خوبی نشانگر سانسور و خفقان شدید حكومت معاویه و كشتار بی رحمانه ی او از پیروان علی علیه السلام و دشمنی سرسختانه ی معاویه با خاندان نبوت است، كه امام توصیه می كند كه این گفتار را برای افراد مورد اطمینان بگویید.
و می بینیم امام حسین علیه السلام در آن شرایط، در مراسم حج به دو فریضه امر به معروف و نهی از منكر، اقدام كرده و حاضران را بیدار می نماید و به آنها سفارش می كند كه دیگران را نیز - با رعایت اطمینان - بیدار كنند.
دو سال قبل از مرگ معاویه (یعنی سال 58 هجری بود) امام حسین علیه السلام در آن سال در مراسم حج شركت كرد و گروه بسیاری از بنی هاشم و اصحاب و تابعین نیك را كه بیش از هزار نفر بودند در «منی» به دور خود جمع نمود و برای آنها چنی سخنرانی كرد:
بعد از حمد و ثنا فرمود: می دانید كه طاغوت (معاویه) با ما و پیرامون ما چه می كند؟ شما می بینید و خبرها را می شنوید من می خواهم چند مطلب از شما بپرسم، اگر است گفتم، مرا تصدیق كنید و اگر دروغ گفتم تكذیب نمایید. سخنم را بشنوید و گفتارم را مخفی نزد خود نگهدارید سپس وقتی به شهرهای خود رفتید و برای افرادی كه مورد اطمینان شما هستند، بیان نمایید، من ترس آن دارم كه (با روشن معاویه) حق پایمال گردد و نابود شود، ولی خداوند نورش را كامل می كند هر چند مشركان را خوش نیاید.
سپس امام حسین علیه السلام آیاتی از قرآن را كه در شأن علی علیه السلام و آل علی علیهم السلام است، بیان كرد و همچنین گفتاری از رسول خدا صلی الله علیه و آله در شأن
اهل بیت علیهم السلام را ذكر نمود، در همه ی این موارد حاضران تصدیق می كردند و می گفتند: «ما شنیده ایم و گواهی می دهیم.»
غیر از صحابه، تابعین (طبقه ی بعد از صحابه) نیز گفتار امام حسین علیه السلام را تصدیق نمودند، امام پس از اتمام حجت و بیان كامل آنچه كه لازم بود بفرماید، به آنها رو كرد و فرمود:
«شما را سوگند به خدا می دهم كه هنگام مراجعت به شهرهای خود، این مطالب را به افراد مورد اطمینان بگویید، سپس سخن را به پایان رسانید و حاضران متفرق شدند. [1] .
این فراز تاریخی، به خوبی نشانگر سانسور و خفقان شدید حكومت معاویه و كشتار بی رحمانه ی او از پیروان علی علیه السلام و دشمنی سرسختانه ی معاویه با خاندان نبوت است، كه امام توصیه می كند كه این گفتار را برای افراد مورد اطمینان بگویید.
و می بینیم امام حسین علیه السلام در آن شرایط، در مراسم حج به دو فریضه امر به معروف و نهی از منكر، اقدام كرده و حاضران را بیدار می نماید و به آنها سفارش می كند كه دیگران را نیز - با رعایت اطمینان - بیدار كنند.
[1] احتجاج طبرسي، ج 2، ص 18 و 19.